Inmiddels alweer een kleine week terug op vaderlandse bodem, bijgaand een korte terugblik op ons avontuur bij Equi-sud.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: we hebben een fantastische week gehad.
De ontvangst in de gite door Olivier en Kerstin was zeer hartelijk (als vanouds), Kerstin had ons eerst in Puigcerda van de trein opgehaald. We kregen zondagochtend de paarden toebedeeld: Papillon voor Merel en Campa voor mezelf. Allebei prima dieren met een enorm uithoudingsvermogen. De groep bestond uit ons twee plus twee heren uit Zwitserland die de Andorra tocht dit jaar voor de 10e (!!) maal maakten. Mathieu was onze gids. Voor Merel was dit de eerste tocht en aangezien de rijstijl nogal anders is dan de ‘normale’ Engelse rijstijl, werd hieraan in het begin veel aandacht besteed. Er was absoluut voldoende hulp als je het even niet wist, bv. bij het kluisteren. De hele week is er geen onvertogen woord gevallen, het was buitengewoon relaxed, gezellig maar zeker ook uitdagend. De verblijven in de hotels waren super, m.n. die in Soldeu en Aranxa.
De Andorra tocht reed ik ook zelf voor het eerst (heb eerder de Cadi, Haut Arrieges en Chemin des Bonhommes gereden) en ik vond ‘m helemaal geweldig. Mooie beklimmingen, schitterende vergezichten, uitdagende afdalingen en waar mogelijk ook stukken met draf en galop – mijn indruk is dat Mathieu wat vaker de galop inzet dan Olivier gewend was te doen. Ook voor Merel een ervaring om nooit te vergeten. Het was voor haar zwaarder dan ze vooraf had ingeschat, maar ze kon het prima bijhouden.
Vooraf had ik enige bedenkingen omdat Andorra zo ongeveer is opgehoogd met skiliften, maar dat viel reuze mee. We hebben maar twee stukken gehad tussen de skiliften door, niet per se mijn favoriete onderdelen maar het hoort er bij – en Merel vond dat nu juist ook weer erg leuk om mee te maken. Voor de rest: nogmaals, prachtig en zeer afwisselend landschap. Dat het bovenop de berg soms verrekte koud was vanwege de harde wind mag de pret uiteraard niet drukken. Overigens hebben we geweldig geboft met het weer, er is geen druppel gevallen.
Na het afzadelen en op de vrachtwagen zetten van de paarden in Martinet volgde nog een verrassing, want na onze aankomst terug in de gite bleek de vrachtwagen warm gelopen op zo’n half uur rijden van de gite af. Dus de hele club weer terug naar de vrachtwagen, paarden uitladen en het laatste stuk onder het zadel terug naar de gite. Dat stuk in gestrekte galop rondom het meer bij de ondergaande zon vergeet ik niet gauw meer.
Kortom, een schitterende ervaring (wederom, in mijn geval) en ik ben blij dat ik dit Merel ook heb kunnen laten meemaken.
Volgend jaar hopelijk weer, met de vaste groep (die van Gert Valk).
Dank ook voor jullie goede zorgen, de reis en alles er om heen was prima geregeld.
Met vriendelijke groet,
Nico Joosse